Utwory Hendrixa, które nie dają mi spać

Od jakiegoś czasu moja miłość do Jimiego przeżywa prawdziwy renesans. W moim życiu i uszach w jakiś sposób obecny był zawsze. W pewnym momencie w liceum zaczęłam go słuchać wręcz maniakalnie, potem na jakiś czas poszedł w odstawkę, a teraz umościł się w moim serduszku na nowo. Odkąd czytam jego biografię, rzuca mi ona zupełnie inne światło na jego utwory. Wszystkie czynniki składają się na to, że nie mogę nasycić się jego twórczością, a oto zestawienie jego kawałków, które nie dają mi spokoju mimo dziesiątek, a nawet setek odsłuchań.

1. Spaaanish Castle Maaagic

Jeśli kiedyś ktoś z was zastanawiał się kiedyś nad tytułem tego utworu - przyznam, że geneza mnie zaskoczyła. Okazało się, że "Spanish Castle" to po prostu nazwa klubu, do którego Jimi zapierdzielał na swoje pierwsze koncerty. Często czytając biografie muzyczne biegam co chwilę do kompa by odpalać poszczególne utwory. Gdy posłuchałam tego od dechy do dechy na słuchawkach, ogarnęłam jak bardzo go nie doceniałam. Piękny, zawijasty riff odbija się echem w mojej głowie na zmianę z urywaną, rytmiczną zwrotką. Mocno uzależniający track, często zaczynam go nucić zupełnie znikąd i nie chce mi wyjść z głowy przez resztę dnia.

2. Foxeeeeeey Laaady

Ten kawałek idealnie wyraża fascynację kobietami, która była jednym w motywów przewodnich w życiu Hendrixa. Mówiąc szczerze, to po prostu rozbudowany pick-up line z odjechanym akompaniamentem. Ciekawe ile rudych lasek poleciało na ten tekst. <badum-tss>.

W każdym razie - gitara wije się i  flirtuje ze słuchaczem podobnie jak Jimi z Foxy, kimkolwiek ona była. Do tego jeszcze nie dotarłam. ;) Do tego te wszystkie szepty szeptuchy, błagania, oh, ah... Hendrix, you silvertongue devil you! 

3. Crooooooooosstown Traffic

LOOK OUT! 

Kto usiedzi przy tym spokojnie, ten może spokojnie powątpiewać w prawidłowe funkcjonowanie swoich uszu. Wbrew tytułowi, trzeba uważać na ten track jadąc autem - dzisiaj zapuścili go w Rock Radiu jak wracałam z uczelni i nie powiem żeby wspierał on stosowanie się do zasady ograniczonego zaufania... albo w ogóle jakichkolwiek zasad. Uwalnia w człowieku instynkty gwiazdy rocka, nie raz zdarzyło mi się przytańcowywać do niego na chodniku lub w autobusie. Tuu tuuu ruuuu tururuuu ruuu!

4. Purple Haaaaaaze

Można powiedzieć mainstream, ale chyba nikt nie zaprzeczy, że to jeden z najlepszych utworów w historii rocka. Pierwsza piosenka Hendrixa, w której się zakochałam, miało to miejsce wiele lat temu i nie wygląda na to, żebym szybko miała się przestać nią jarać. Mimo, że gitara gra tu główną rolę, nie jest to (jak to bywa często w wypadku wirtuozów) wielki, świecący, solówkowy czołg zbudowany z irracjonalnie nadużywanych ozdobników. Jest nawet w pewien sposób...uwalniająca i orzeźwiająca umysł. Taka magia Hendrixa - mimo gitarowego geniuszu, wciąż wszystko idealnie spaja się w jedną całość. 

5. 1983... (A Merman I Should Turn To Be)

Najpiękniejszy i najbardziej ukochany kwiat zostawiłam sobie na koniec. Jak dla mnie złote dziecko Electric Ladylandu. Prawie 14 minut czystego geniuszu w kwestii tworzenia klimatu, efektowania i czarowania za pomocą gitary i  innych magicznych instrumentów. Hendrix lubił mawiać, że odbiera muzykę w formie barw, i za pomocą barw ją tworzy - ten majstersztyk jest tego doskonałym przykładem. W mojej głowie za każdym razem wymalowuje inne obrazy, a każdym dźwiękiem sprawia, że serce rośnie Idealny do zapętlenia i odpłynięcia daleko, daleko, dalekooooo... fuck you, reality. 

p.s. najgęstsze od 09:04

To by było na tyle... Mogłoby być tych kawałków o wiele więcej, ale nie chciałam tworzyć jakiegoś too long didn't read. Recenzja 'Pokoju Pełnego Luster' powoli się zbliża. Szczerze, to bardzo powoli, bo jak narazie czytanie tego idzie mi jak po grudzie. 

Z pozytywnych newsów - dziś obwieszczone zostało rozpoczęcie prac nad autoryzowanym dokumentem na temat Jimiego. Po obejrzeniu kilku randomowych, raczej cienkich dokumentów na jego temat mogę z czystym sercem powiedzieć, że tego typu produkcja jest baaaardzo potrzebna światu. :) Pozostaje czekać!

Dobrej nocy, 

Emilka. :)